بانوان باردار با هایپرمسیس گراویداروم (تهوع شدید ) ، همان وضعیتی که پرنسس کیت انگلستان از آن رنج میبرد
، اغلب بدون تشخیص و بدون درمان باقی می مانند و بیشتر مجبور به سقط می شوند.
هایپرمسیس گراویداروم همان تهوع استفراغ شدید در طول بارداری است. بانوان باردار مبتلا در این مدت وزن زیادی از دست داده و ماه ها برای حفظ زندگی نرمال با تهوع و استفراغ مداوم میجنگند. خارج از مسئله سلامتی جنین بسیاری از بانوان برای رهایی از این حالت تصمیم به سقط می گیرند.
هایپرمسیس گراویداروم فقط 5 تا 2 درصد از زنان باردار را تحت تاثیر خود قرار میدهد و متاسفانه بسیاری از متخصصان با تجربه نیز از جزییات این وضعیت خبر ندارند و خیلی از پزشکان نیز هایپرمسیس گراویداروم همان توصیف اغراق آمیز مادران از تهوع صبحگاهی است. ملانی نیز جز همان دسته بانوان است.
در پنج و نیم هفتگی ملانی علایم تهوع صبحگاهی را تجربه می کند. طعم غذاها به تلخی میزند و او شروع به استفراغ میکند. دکترش به او میگوید که نرمال است و برای او زنجبیل نسخه می کند و به او پیشنهاد می کند که لقمه های کوچکتری بخورد و وعده های نوشیدنی کمتری استفاده کند اما ملانی با عمل به این توصیه ها حالش بدتر میشود.
ملانی می گوید : من به خانواده ام گفتم که فکر نمیکنم دیگران انقدر به این شدت تهوع صبحگاهی را تجربه کنند من مدام تهوع داشتم و حداقل پنج بار در روز بالا می اوردم و فقط هم 300 تا 500 کالری در بهترین حالت به بدنم میرسید.
علارغم نسخه شدن زفران (اندانسترون یا همان دیمیترون) و فنرگان (پرومتازین) توسط پزشک برای ملانی و حتی بستری در بیمارستان و وصل سرم در خانه ملانی برای برگشت به زندگی نرمال تلاش میکرد در حالی که به سختی حمام میرفت و حتی از روی صندلی بلند میشد. هر حرکتی باعث استفراغ میشد و او در این مدت ، نزدیک به بیست پوند (9 کیلوگرم ) از دست میدهد با ادامه ی سرم تراپی ملانی فقط میتوانست کمی غلات خشک و انگور بخورد و علایم نیز همواره همراه او بود.
ملانی میگوید من حتی نمیتوانستم چند تکه یخ بخورم تا تشنگی ام رفع شود دکتر نیز دوز دارویی را افزایش داد ولی هیچ فایده ای نداشت و من کم کم داشتم نا امید میشدم من حتی نمیتوانستم براحتی با خانواده ام صحبت کنم و تلویزیون نگاه کردن هم سخت بود.
در نهایت در هفته یازده ملانی به متخصص هایپرمسیس گراویداروم دکتر جوناتان هودور ارجاع داده میشود. همان متخصصی که مامای خودش به او توصیه کرده بود و بعد از مدتها توانسته بود که وقت ملاقات بگیرد . در اولین ملاقات ملانی دکتر جوناتان را بسیار دلسوز و مهربان و فعال توصیف میکند و در اولین پروتکل درمانی متخصص برای او دارو و ویتامین های تزریقی به مدت سه روز تجویز میکند.
این پروتکل به ملانی بسیار کمک میکند تا جایی که از تزریقات رها شده و حالا در هفته شانزده هر روز بهتر و بهتر میشود. البته که احتمال عود وجود دارد ولی ملانی خوشحال هست که متخصص با تجربه خود را شناخته و با خیال راحت میتواند نوزادش را تا نزدیک زایمان نگه دارد.
در سال 2010 مقاله ای در روزنامه ای بی سی چاپ شد که بانوی بارداری به اسم انوجا باترا به خاطر تهوع شدید و هایپرمسیس گراویداروم مجبور شده که دو نوزاد خودش را سقط کند بنابه گفته ی خودش پزشک دستور سقط را داده و او در هفته هجده به خاطر سو تغذیه و بیحالی در بیمارستان بستری شده است.
همچنین در سال 2010 دیلی میل داستانی را به اشتراک گذاشت که در آن بانوی بارداری به اسم چارلی هاریسون در بارداری دوم مجبور به سقط شده بود زیرا با استفراغ نزدیک به چهل بار در روز نمیتوانست از دختر کوچکش مراقبت کند.
نه اینکه تمام متخصصین زنان و ماماها در مورد هایپرمسیس گراویدارم اطلاعی نداشته باشند ولی آنرا جدی تلقی نکرده و به درستی آنرا درمان نمیکنند.
ما نمی توانیم بانوانی که ازین مشکل رنج میبرند را ( حتی اگر روانی و ذهنی باشد ) را رها کنیم آنها باید دلسوزانه و با دقت بررسی و درمان شود.
اغلب اوقات این وضعیت برای مادر سخت تر و رنج آورتر است به خاطر آنکه سلامت و زندگی مادر عامل سقط جنین است آن هم به خاطر اینکه درمان مناسب شکل نگرفته است. در مقاله ای که در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی آمار نشان داده است که نزدیک به بیست و یک درصد مادرانی که از هایپرمسیس گراویداروم رنج میبرند بدون ترس به بارداری خود خاتمه میدهند و شش درصد آنها بیشتر از یک بار نوزادانشان را به خاطر این وضعیتسقط کرده اند.
من خیلی ترسیده بودم و فقط دوست داشتم بچه ام بمیره من نمیخوام قضیه رو ملودرام توصیف کنم ولی من تا به حال انقدر خودم را نزدیک به مرگ حس نکرده بودم و فکر نمیکردم حتی یک دقیقه دیگر زنده باشم و حتی فکرش را هم نمیکردم که این حس من را مجبور به سقط جنین بکند.
با وجود این واقعیت که 90 درصد افرادی مثل ملانی و کسانی که از هایپرمسیس گراویداروم رنج میبرند در بارداری بعدی آنرا تجربه میکنند ولی ملانی و همسرش امیدوار هستند که برای نوزاد بعدی با وجود متخصصان متبحر و مامای باتجربه اش برنامه ریزی کنند و بارداری نرمال و عادی را طی کند.
دکتر جوناتان هودور به من گفت که تجربه ی همچنین وضعیتی مرا نباید از تولد نوزاد بعدی منصرف کند او به من گفت اینبار فعالتر خواهد بود و با پرهیز های غذایی و رژیم خاص نمیگذارد که به آن شدت تهوع و استفراغ را تجربه کنم .من فهمیدم که هر چه زودتر علایم جدی گرفته شود زودتر و راحتر درمان خواهد شد.
بانوانی که از هایپرمسیس گراویداروم رنج میبرند و یا در گذشته آنرا تجربه کرده اند نگران نباشند با وجود کارشناسان تغذیه و ماما و متخصصین تمام این مشکلات حل خواهد شد بهترین حالت پیشگیرانه تغذیه و رژیم غذایی قبل از دوران بارداری است ولی اگر باردار نیز هستید نگران نباشید تمامی موارد قابل درمان و معالجه است.
مرجان ساسان فر
کارشناس مامایی لاینا
